เซวีน่า.. ตำนานนิยายแฟนตาซีในดวงใจ

สวัสดีค่ะท่านผู้อ่านทุกท่าน ตอนนี้เราก็ยังอยู่ในช่วงเซวีน่าฟีเวอร์นะคะ ขอออกตัวไว้ก่อนว่าเอนทรีนี้ยาวมาก ๆ และมีสปอยล์เซวีน่าภาคหลักและลินคอร์นไดอะรีนะคะ

 เราขอเริ่มต้นด้วยจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราอ่านนิยายเรื่องนี้

      เริ่มแรกเมื่อประมาณปี 2550 หรือ 2551 ไม่ค่อยแน่ใจนะคะ ช่วงนั้นเราอยู่ ป.2 ค่ะ เห็นพี่สาวหยิบนิยายเรื่องนี้มาอ่านบ่อยมาก ประมาณ 2-3 รอบ (ที่เห็นพี่อ่านจบแล้วยังหยิบมาอ่านอีกน่ะค่ะ ใช้เวลานานพอสมควรเหมือนกัน) สงสัยมาก ๆ เลยว่าหนังสือนิยายเล่มหนา ๆ นอกจากแฮร์รีพอตเตอร์แล้วมีเรื่องไหนสนุกด้วยเหรอ ก็ถามพี่ค่ะ ถามตลอดเลยหลาย ๆ ครั้ง แต่สิ่งที่พี่ตอบมาก็มีแค่ประโยคนี้ "สนุกมาก ต้องลองอ่านเอง" ทุกครั้งค่ะ จนผ่านมานาน ถ้าจำไม่ผิดเล่ม 4 ออกแล้ว ก็เลยลองหยิบมาอ่านบ้าง อยากรู้ว่ามันสนุกตรงไหน

      หึ ๆ ... ก็ นั่นแหละค่ะ ช่วงนั้นบ้านิยายเรื่องนี้จนไม่ได้หลับได้นอน อ่านแล้วติดมาก ๆ อ่านแล้วรู้สึกมีความสุขสุด ๆ จินตนาการโลดแล่นไปในนิยาย รู้สึกเหมือนติดอยู่ในวังวนของนิยายเรื่องนี้ตลอดเวลาที่อ่านเลยจริง ๆ ค่ะ จนอ่านจบแล้วก็อ่านซ้ำอีกเรื่อย ๆ เรื่อย ๆ ไม่เคยเบื่อ รู้สึกว่าไม่อยากให้จบ อยากเข้าไปอยู่ในโลกของนิยายเรื่องนี้จริง ๆ ตอนไปเที่ยววันหยุดยาวก็ยังขนไปอ่าน จนพี่ที่เป็นเจ้าของหนังสือรำคาญมากและไม่อยากให้เราอ่านเพราะทำหนังสือของเธอเยินหมด 5555555 เอาจริง ๆ แล้วถ้าพูดเป็นภาษาไทยมันเหมือนจะบรรยายด้วยคำคำเดียวไม่ได้จริง ๆ เราขอเสนอคำนี้ค่ะ 夢中 อ่านว่า มุจู ค่ะ แปลความหมายได้ว่าหลง แต่ความหมายตรงตัวคืออยู่ในความฝันค่ะ ประมาณว่าตกอยู่ในภวังค์ ออกไม่ได้ เราเป็นแบบนั้นเลยค่ะเวลาที่อ่านนิยายเรื่องนี้

       จวบจนตอนนี้ที่อายุ 17 ปี ผ่านมา 9 ปีได้แล้วที่ได้รู้จักนิยายเรื่องนี้ ไม่ได้เป็นคำที่เขาว่าเลยค่ะ อายุเปลี่ยนไปสิ่งที่ชอบก็เปลี่ยนแปลง จริงค่ะที่บางสิ่งในตอนนั้นที่เราชอบตอนนี้เราอาจจะมองว่าเราชอบเข้าไปได้ยังไง แต่กับเรื่องนี้ไม่ใช่ เรายังรักเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนแปลง แม้ว่าจะหยิบมาอ่านซ้ำอีกรอบ อ่านรุ่นลูก ก็ยังมุจูค่ะ เราคิดไว้ว่าถ้าเราวาดภาพเก่ง ๆ แล้วเราจะเปิดโปรเจกต์วาดตัวละครหลักของเรื่องนี้ วาดฉากต่าง ๆ ที่เราจินตนาการไว้ อยากให้มันออกมาเป็นรูปภาพ (เช่นฉากที่ไปเที่ยวดาโรก้าในเล่ม 1 หรือฉากที่เฟมีลแสดงระบำอะไรแบบนี้) ตอนนี้ฝีมือยังไม่ถึงค่ะต้องฝึกฝนอีกนาน และเราอยากเห็นเรื่องนี้เป็นอนิเมะ เกม หรือหนัง CGI ซึ่งแน่นอนว่านิยายเรื่องนี้เกิดในประเทศไทยมันจึงเป็นไปไม่ได้ แต่อย่างน้อย ๆ ถ้าเรามีสกิลแปลภาษาไทยเป็นภาษาญี่ปุ่นที่มากพอสมควรแล้ว ก็ว่าจะลองถามนักเขียนและแปลลงเว็บนิยายของญี่ปุ่นดูเหมือนกันค่ะ

ต่อไปคือรายชื่อนักพากย์ที่เรา {มโน} เวลาอ่านนิยาย ว่าเสียงของตัวละคร เป็นเสียงที่เขาพากย์ เราได้เลือกนักพากย์ที่เราชอบ และคิดว่าเสียงเหมาะสมที่สุดกับตัวละครมาค่ะ [เป็นความเห็นของเราคนเดียวนะคะ..]

ลีโอ : Ono Daisuke
เมื่อนึกถึงเสียงนุ่ม ทุ้ม ลึก คงจะเป็นใครไปไม่ได้... นอกจาก OnoD ใช่ไหมคะ อย่างที่แปลเพลง Dazzling Darling ไปเมื่อเอนทรีก่อน ใครฟังแล้วไม่รู้สึกว่านี่มันลีโอชัด ๆ เหมือนเราบ้างคะ  (เราอาจจะคิดไปเองคนเดียวจริง ๆ ....) จริง ๆ แล้วเราเป็นคนที่แพ้ผู้ชายขรึมผมยาว แล้วถ้ายิ่งเพิ่มเสียงโอโนะดีเข้าไปอีกคือตายสถานเดียวเลยค่ะ ลองนึกภาพคุณพ่อบ้านเซบาสเตียนที่ขรึม ๆ นิ่ง ๆ แต่อบอุ่นดูสิคะ...

ไมล์ : Miyano Mamoru
นึกถึงหนุ่มขี้เล่น ก็ต้องมาโมะใช่ไหมล่ะคะ ! เสียงติดขี้เล่นนิด ๆ ผสมกับบางอารมณ์ที่เยือกเย็นดุจลมหนาว.. เพียงแค่จินตนาการก็มีความสุขแล้วล่ะค่ะ !

เซอร์รัส : Tachibana Shinnosuke
รู้สึกเหมือนเป็นซิกเนเจอร์ของทาจิบานะซังสำหรับเรา ที่เสียงสุภาพนุ่มนวลของพี่แก จะต้องมากับตัวละครผมสีเงินยาว เซอร์รัสก็เช่นกันค่ะ ! นึกถึงภาพใต้แสงจันทร์ที่หนุ่มเซอร์รัสของเรากำลังปลูกต้นแสงจันทร์ พร้อมมีมอรีลมองอยู่ห่าง ๆ แล้วพึมพำเบา ๆ ว่า "ต้นแสงจันทร์ของฉัน" แย่มาก ๆ ค่ะ !! หยิบทิชชูมาซับกำเดาแทบไม่ทัน !!

โทนี่ : Maeno Tomoaki
หนุ่มใหญ่ติดขี้เล่น ต้องมาเอนุสิคะ !! มีความนึกถึงฮาคุ (Akatsuki no Yona) กับลูแปง (Code Realize) รู้สึกว่ามันใช่น่ะค่ะ

มอรีล : Hayami Saori
มอรีลเป็นเด็กสาวที่เรียบร้อย พึ่งพาได้ รักพืชพรรณธรรมชาติ.. ความสงบในตัวเธอ ทำให้นึกถึงเสียงใครอื่นไม่ได้นอกจากฮายามินค่ะ เราว่าเหมาะกับมอรีลที่สุดแล้วจริง ๆ

รีเนล : Seto Asami

โอคิตะ ซาวะ มาแล้ว โคนัตสึจะไม่มาก็ไม่ได้   เผอิญเราไปฟังเพลง Nanairo Happiness แล้วก็รู้สึกว่าเสียงของเซโตะนี่ก็เหมาะกับรีเนลดีนะ ... จริง ๆ ก่อนหน้านี้คิดไม่ออกเลยค่ะว่าเสียงใครที่เหมาะกับรีเนล เพราะนอกจากเธอจะสดใสร่าเริงแล้วยังเป็นสาวสวยอีก จริง ๆ คนแรกที่นึกถึงคือ Takagaki Ayahi แต่คิดไปคิดมาไม่ค่อยเข้ากับบุคลิกภายนอกของรีเนล เลยตกไป จนมาฟังเพลงนี้ เลยรู้สึกว่ามันใช่ค่ะ (เซโตะ อาซามิ นี่ก็มีผลงานดี ๆ หลายเรื่องอยู่นะคะ เช่นจิฮายะจากจิฮายะฟุรุ หรือแม่มดวิลเบลจากไตรภาค Tasogare ของซีรีส์ Atelier)

ลอลิน : Tamura Yukari
สำหรับเราแล้ว.. ถ้าหากพูดถึงเจ้าของเสียงใสกังวาน ไพเราะน่าฟังมากที่สุด คงจะเป็นคนคนนี้ล่ะค่ะ.. ยูคาริน เจ้าหญิงแห่งวงการ ถ้านึกภาพลอลินหรือเจ้าหญิงออโรร่าร้องเพลงด้วยเสียงของเธอไม่ออก แนะนำให้ลองฟัง Akaki Jounetsu no Uta ดูค่ะ แค่ท่อนแรกก็สุด ๆ ไปแล้วใช่ไหมคะ (มีแปลในเอนทรีก่อน ๆ นะคะแต่ในฐานะอิมเมจซองของอาคีร่าค่ะ...)

ลินคอร์น : Kakihara Tetsuya
ในตอนแรก เราเลือกเพราะเราติ่งคักกี้มาก ๆ แต่ก็รู้สึกได้ถึงความขัดแย้งเล็ก ๆ ว่า มันใช่ลินคอร์นแน่เหรอ (หัวเราะ) แต่พออ่านไปเรื่อย ๆ ก็รู้สึกว่า.. ไม่ใช่คักกี้คงไม่ได้ (หัวเราะ) ลินคอร์นเป็นเด็กที่ขี้อ้อน แม้ว่าจะถูกบีบบังคับให้เป็นคนขรึม แต่เมื่ออยู่กับครอบครัว อยู่กับคนที่เขารัก เขาก็จะเป็นตัวของตัวเอง เป็นบุคลิกที่ได้มาจากแม่ล้วน ๆ (หัวเราะ) สมัยที่ตามพี่สาวไปโลกเดรกเกอร์ยังแบเบาะอยู่เลย ทั้งหลงทาง และชอบเค้กยิ่งกว่าอะไร คาดว่านั่นแหละตัวจริง

ลิล่า : Oozora Naomi
เลือกเพราะ... ลิล่ามีบุคลิกขี้อาย ไม่มั่นใจในตัวเอง เป็นโดจิกโกะ (สาวซุ่มซ่าม) และแว่น ซึ่ง... เราได้จินตนาการตลอดเวลาที่อ่านลินคอร์นไดอะรีเลยค่ะว่า อาซาโนะ ฟูกะ จาก THE iDOLM@STER Cinderella Girls  เป็นโมเดลของลิล่าค่ะ 555555 และ เกี่ยวอะไรกับโซระโซระหรือคะ .. ไม่เกี่ยวหรอกค่ะ เพียงแค่เธอให้เสียงจิเอริในซีรีส์เดียวกันก็เท่านั้น (ฟูกะยังไม่มีเสียงพากย์ค่ะ) และจิเอริก็เป็นเด็กที่ขี้อายมาก เลยคิดว่าเสียงเธอน่าจะเหมาะกับลิล่าแน่ ๆ ค่ะ แต่อ่านไปเล่ม 2 ก็ชักไม่มั่นใจแล้วค่ะ เพราะเธอเปลี่ยนเป็นคนใหม่ แต่คิดว่าโซระโซระต้องทำได้แน่ ๆ ค่ะ

ทีน่า : Yoshimura Haruka

ฮะ ๆ ๆ (เสียงหัวเราะแบบมิกะ) ทีน่านี่บุคลิกคล้ายแม่มาก แต่ดูจะแรงกว่าแม่นิดนึง (หรือเปล่านะ) อันนี้เราไม่ได้นึกถึงมิกะหรอกนะคะ คิดว่าเสียงของรุรุเคียนน่าจะเหมาะกับทีน่าพอสมควรเลย

นีล : Kobayashi Yusuke

เรานึกถึงคนนี้เพราะนีลบุคลิกคล้าย ๆ ซูวอน (Akatsuki no Yona) มากเลยค่ะ (ผูกผมเหมือนกันอีกแง) เก่งมากแต่ภายนอกดูอ่อนแอ ใช้ความที่ภายนอกดูอ่อนแอให้ศัตรูตายใจแล้วเฉือน 555555 ดูร้ายมากค่ะ

บาเรีย : Umehara Yuichirou
อิมเมจของบาเรียให้ความรู้สึกเยือกเย็น และมีความอิเคเมนอยู่ในตัว เราคิดว่าเสียงของอุเมะจังน่าจะเป็นคำตอบที่เหมาะสมที่สุดค่ะ

นี่แค่ยกตัวอย่างบางส่วนนะคะ.. ยังมีเซเลน่า, พี่ไคน์ และลูก ๆ แฝดของพวกนางอีก เพียงแต่เราคิดไม่ค่อยออกว่าจะเขียนอะไรดี 5555555

     หลังจากที่เซวีน่าภาคหลักจบในปี 2552 และพี่กัลได้เขียนเรื่องใหม่ชื่อว่า The Draker's Story เราก็ได้ตามอ่านในเว็บทุกวัน เฝ้ารอวันที่พี่กัลจะมาอัป ตอนปิดเทอม ป.4 จะขึ้น ป.5 นั้นเดรกเกอร์เล่ม 2 ก็ได้ออกแล้ว แต่ตอนนั้นเรากำลังเข้าค่าย เผอิญโชคดีสุด ๆ ค่ายพาเข้าห้างที่มีร้านหนังสือจึงวิ่งเข้าไปซื้อเดรกเกอร์เล่ม 2 แต่พอโทรหาแม่ แม่ดันบอกว่า "อ่าว เนี่ยวันนี้แม่ก็เพิ่งซื้อมาเหมือนกันเห็นพี่บอกว่าลูกอยากได้" สุด ๆ ไปเลยค่ะตอนนั้น 5555555 แต่สุดท้ายแม่ก็เอาไปคืนร้านค่ะ เรื่องเดรกเกอร์ดูจะไม่ค่อยเกี่ยวข้องกับเซวีน่า แต่ความจริงก็เกี่ยวข้องกันนะคะ เพราะตัวละครรองอย่างฟายด์ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของนางเอกเรื่องเดรกเกอร์ก็เป็นลูกสาวคนโตของเฟมีลนางเอกเซวีน่าที่มาทัศนศึกษาอยู่ต่างมิติ

     จริง ๆ แล้วที่เรากลับมาติดเซวีน่าอีกครั้ง (ครั้งที่เท่าไรแล้วก็ไม่ทราบ) เป็นเพราะเราบังเอิญไปเจอลินคอร์นไดอะรีในห้องสมุดของโรงเรียนค่ะ (จริง ๆ มีครบเลยนะทั้งเซวีน่า เดรกเกอร์ ลินคอร์น ขาดแค่บาเรียเท่านั้นเอง 555555) ก็เลย ไหน ๆ ลองหยิบมาอ่านดู เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมานี่เองค่ะ แล้วพออ่านปุ๊บ บรรยากาศเก่า ๆ ก็กลับมา ช่วงแรก ๆ เราอ่านแล้วน้ำตาพานจะไหลตลอดเวลาเลยค่ะเพราะคิดถึงมาก ๆ น้องลิล่าน่ารักมาก ๆ ลินคอร์นก็ชาร์มมิงมาก ๆ ใครที่พูดว่ารุ่นลูกไม่มีทางสนุกเท่ารุ่นพ่อแม่เราขอเถียงสุดหัวใจเลยค่ะ เรื่องอื่นอาจจะใช่แต่ไม่ใช่กับเรื่องนี้แน่ ๆ 

     สิ่งที่เราทำได้ให้กับเรื่องนี้ตอนนี้ก็คือซื้อหนังสือ แปลเพลง (ที่มโนเอาเอง) แล้วก็กรีดร้องอยู่คนเดียวค่ะ อยากหาเพื่อนคุยมาก ๆ แต่คนรู้จักไม่มีใครอ่านสักคนเลย 555555 (พี่เรียนอยู่ไกลมาก) ฟินคนเดียวไปค่ะ

     และอยากจะขอบคุณพี่กัลฐิดานักเขียนมาก ๆ ที่ทำให้เราได้รู้จักกับนิยายแสนวิเศษ โลกที่แสนพิเศษแห่งนี้ มันได้มอบหลายสิ่งหลายอย่างให้กับเรามากมายจริง ๆ เลยค่ะ

     ล่าสุดนี้ที่ได้ข่าวว่าจะมีงานอีเวนต์เปิดตัวของโกลดาโน่วันที่ 6 เมษายน 2560 นี้ เราเองก็ได้จองตั๋วไปกรุงเทพเพื่อไปงานนี้โดยเฉพาะเลยค่ะ คิดไว้เหมือนกันว่าถ้าได้รางวัลนี่สงสัยคงร้องไห้ดีใจอยู่ตรงนั้นแน่ ๆ ความรู้สึกต่อเรื่องนี้มันมากมายมหาศาลจริง ๆ