REFRAIN... แด่ ไมล์เอล เดอ คูลนิ่ง

สวัสดีค่ะท่านผู้อ่าน.. คานาโกะยังไม่หนีเซวีน่าไปไหนค่ะ ตามที่บอกไว้ในเอนทรีก่อนว่าถ้าอ่านเล่ม 4 จบเมื่อไรจะอัปเพลงของไมล์... และเราก็ได้อัปแล้วค่ะ อาจจะมีสปอยล์เนื้อหาของเซวีน่าเล่ม 4 กันบ้างนะคะ ความคิดเห็นต่อเพลงอยู่ท้ายบทความเหมือนเดิมค่ะ

REFRAIN

Lyricist：Miyano Mamoru
Composer：Jin Nakamura
Vocal : Miyano Mamoru

今日もまた一人　ここに佇み　ただ空を見上げる

วันนี้ก็ได้หยุดยืน มองขึ้นไปบนท้องฟ้าอยู่คนเดียวเช่นเคย

冷たい風に　心ふるえて　僕は動けなくて

ลมหนาวทำให้หัวใจสั่นไหวจนผมไม่สามารถขยับตัวได้

まぶたに残った　いつかの笑顔は

รอยยิ้มของวันใดวันหนึ่งยังคงหลงเหลืออยู่ที่เปลือกตา

片隅に咲く　一輪の花

ดอกไม้ดอกหนึ่งที่บานอยู่ในซอกเล็ก ๆ 

枯れないように　涙で　潤していた

ได้น้ำตาหล่อเลี้ยงมิให้เหี่ยวเฉา

君の声が　聞こえなくて　聞こえなくて　繰り返す想い

ผมไม่ได้ยินเสียงเธอเลย ไม่ได้ยินเสียงเธอ ความนึกคิดวนเวียนอยู่เช่นนี้

ねぇ消えないで　幻でいいから　ねぇ傍にいて

อย่าหายไปนะ เพียงภาพลวงตาก็ยังดี อยู่ข้าง ๆ ผมเถอะ 

僕を抱きしめて　あの日のまま

แล้วกอดผม อย่างที่ทำในวันนั้น

人は誰もが　愛しさ、悲しみ　重ね合わせながら

มนุษย์ไม่ว่าใคร ถ้าหากความรัก ความเศร้าโศกมันถาโถมมากเข้า

やがて心に　モザイクのような　愛を描いてゆく

ท้ายที่สุดแล้ว ก็จะวาดความรักที่ราวกับโมเสกบนหัวใจ

僕らの出会いは　間違いだったの？

การพบกันของเราสองคนนั้นมีสิ่งใดผิดพลาดหรือ

こぼれ落ちた二人のカケラは

ชิ้นส่วนของคนสองคนที่ร่วงหล่นนั้น

今でもまだ、微かに　輝いている

แม้แต่ตอนนี้ ก็ยังเปล่งประกายสลัว ๆ 

僕の声が　聞こえますか？　ここにいるよ　君を想ってる
ได้ยินเสียงผมไหมครับ ผมอยู่ตรงนี้นะ กำลังคิดถึงเธออยู่

この涙が　空へ舞い上がり
หยาดน้ำตานี้ ลอยไปบนท้องฟ้า

君のもとへ　降り注げばいい　白く遠く・・・

มากเพียงใดก็ไม่เป็นไร จงไปสู่เธอ ที่ห่างไกลออกไป...

季節外れの淡い雪たちが　凍てついた空に舞い散ってる
เหล่าหิมะเบาบางผิดฤดู ค่อย ๆ กลายเป็นน้ำแข็งแล้วแตกกระจายอยู่บนฟ้า

同じ空を　君も今　見てるのかな

ยามนี้ เธอกำลังมองท้องฟ้าเหมือนกับผมหรือเปล่านะ

僕らは　まだ　繋がってるかな

พวกเรายังเชื่อมถึงกันอยู่หรือเปล่านะ

君の声が　聞こえなくて　聞こえなくて　繰り返す想い
ผมไม่ได้ยินเสียงเธอเลย ไม่ได้ยินเสียงเธอ ความนึกคิดวนเวียนอยู่เช่นนี้

ねぇ消えないで　白く降り積もってよ　ねぇ傍にいて
อย่าหายไปนะ เป็นอย่างหิมะที่ทับถมกัน อยู่ข้าง ๆ ผมเถอะ

この雪のように

เหมือนกับหิมะก้อนนี้

僕の声が　聞こえますか？　ここにいるよ　君を想っている
ได้ยินเสียงผมไหมครับ ผมอยู่ตรงนี้นะ กำลังคิดถึงเธออยู่

あぁ会いたくて　もう一度だけでいい　君に会いたい
อา อยากเจอเหลือเกิน เพียงครั้งเดียวก็ยังดี อยากพบเธอ

願いが叶うなら　ただ会いたい

ถ้าหากความปรารถนาเป็นจริงได้ละก็ ขอแค่เพียงได้พบเธอเท่านั้น

ถ้าหากว่ากันตามตรงแล้ว เพลงนี้ไม่น่าจะเป็นอิมเมจซองของไมล์เอล เดอ คูลนิ่ง ได้เลยใช่ไหมคะ เพราะเขาเป็นตัวละครที่สดใส ยิ้มเก่ง ขี้เล่น ซึ่งจริง ๆ แล้วเขามีบุคลิกเช่นนั้นเพื่อจะปกปิดความลับของตัวเองนั่นเองค่ะ (แต่นี่ก็เป็นตัวตนจริง ๆ ของเขานั่นแหละ) "ไหลไปเรื่อย" ขอนิยามนิสัยของไมล์ด้วยคำคำนี้นะคะ (หัวเราะ) ในภาคหลัก เราจะเห็นว่าเขาไม่ได้มีบทบาทมากนัก หรือก็คือตัวประก--- ตัวละครรองดี ๆ นี่เอง พี่กัลจึงได้จัดเต็มเรื่องราวของเขาในเล่ม 4 ภาคพันธสัญญาแห่งอาณาจักร ที่ทำให้เขามีอิมเมจเหมือนในเพลงนี้ค่ะ จะขอแจกแจงเป็นข้อนะคะ

1. ในภาษาญี่ปุ่น บุคลิกปกติของไมล์จะแทนตัวด้วย Ore (ฉัน) แต่เวลาคุยกับชาร์เพรย์เชรี จะแทนตัวด้วย Boku (ผม) เหมือนในเพลงนี้ที่แทนตัวเองว่า Boku นั่นเองค่ะ

2. หิมะในเพลง คือ ณ ขณะนั้น ไมล์อยู่ที่คฤหาสน์ของตระกูลตัวเองที่วินด์โคลโลซึ่งหิมะตกตลอดปี ดังนั้นจึงมีหิมะ (ผิดฤดูในเพลงคิดว่าไม่น่าใช่ เพราะเวลาในเรื่องเป็นเดือนมกราคมน่าจะเป็นช่วงฤดูหนาว) 

3. เนื้อหาในเพลงจะเป็นช่วงที่ชาร์เพรย์เชรี เข้าไปอยู่ในห้วงมิติที่หยุดนิ่งของอัญมณีแล้ว จึงมีลักษณะคร่ำครวญ

4. ท่อน "การพบกันของเราสองคนนั้นมีสิ่งใดผิดพลาดหรือ" จริง ๆ การพบกันของทั้งคู่เป็นสิ่งที่ถูกกำหนดแล้ว แต่ไมล์อาจจะคิดว่าเหตุใดจึงต้องเกิดกับเธอ ทั้ง ๆ ที่เข้าใจอยู่เต็มอกว่ามันเป็นสิ่งที่ถูกกำหนดไว้

ทั้งหมดนี้เป็นการมโนของเราทั้งสิ้นค่ะ.. และ อย่างที่เคยเขียนไว้ ว่าเราจินตนาการว่า Miyano Mamoru เป็นผู้ให้เสียงไมล์ เราจึงเลือกเพลงนี้อย่างไม่ลังเลค่ะ..