Yasashii Yokan -in the morning rays- แด่.. ลินคอร์น ดี. ฟรานเชสก้า

優しい予感 -in the morning rays-
ความรู้สึกอันอ่อนโยน -ใต้แสงอาทิตย์ยามเช้า-

Composer : Ono Takamitsu
Lyricist : Isogai Yoshie
Vocal : Kakihara Tetsuya

สวัสดีค่ะชาวบล็อกทุกท่าน.... เพลงต่อมาก็เป็นคิวของลินคอร์นสักทีนะคะ //ปาดเหงื่อ เพลงนี้เป็นคาแรกเตอร์ซองของวิกเตอร์ แฟรงเกนสไตน์ จากเกม Code Realize ค่ะ ซึ่ง... บังเอิญมาก ๆ เพราะเรากำลังเล่นเกมนี้พอดี พอไปหาคาราซองก็พบว่า... นี่มันลินคอร์นพูดกับลิล่าชัด ๆ !! มีความบังเอิญอีกหนึ่งอย่างค่ะ จะพิมพ์ไว้ข้างล่างหลังจากอ่านเนื้อเพลงจบนะคะ ^_^



柔らかな陽ざしが降りそそぐ まどろみの中で
แสงแดดอ่อนโยนค่อย ๆ ส่องเข้ามาขณะเคลิ้มหลับ

愛しい温もりを そっと…でも強く感じる
ความอบอุ่นอันน่าสัมผัส คืบคลานเข้ามาอย่างเชื่องช้า แต่รู้สึกได้แจ่มชัด

過去の悲しみは 消えはしないけど
แม้ว่าความโศกเศร้าในอดีตจะยังไม่จางหายไป

僕らは生きる理由[わけ]を見つけた
ทว่าพวกเราก็ได้พบเหตุผลที่จะมีชีวิตอยู่ต่อ

微笑を交し合えばもう 何もいらない
เพียงแค่ได้แลกเปลี่ยนรอยยิ้มให้กันและกัน ก็ไม่ต้องการสิ่งใดอีกแล้ว

透明な風が今 二人の時間に
สายลมที่โปร่งใส บัดนี้

優しい予感を運び 吹き抜ける
ได้พัดพาความรู้สึกอันอ่อนโยนไปยังกาลเวลาของเราสอง

些細な仕草 陽に透ける髪に
ค่อย ๆ แตะผมที่ประกายแสงอาทิตย์นั้นเล็กน้อย

そっと触れて 誓うよ
อย่างช้า ๆ แล้วสาบาน

君のたたえてる 脆さも勇気も
ทั้งความเปราะบางและความกล้าแกร่งที่เธอชื่นชมนั้น

ただかけがえのない 宝物なんだ
เป็นเพียงสมบัติที่ไม่มีสิ่งใดมาทดแทนได้

どんな時でも 信じ合いながら
ไม่ว่าเมื่อใด เรามาสร้างความเชื่อใจให้แก่กัน

一緒に描いてゆこう 新しい物語[ストーリー]
แล้วเสกสรรค์เรื่องราวใหม่ ๆ ไปด้วยกันเถอะนะ

当たり前みたいに 胸[ここ]にあるあたたかな絆
มีสายสัมพันธ์ที่อบอุ่นอยู่ตรงนี้ (หัวใจ) ราวกับเป็นเรื่องธรรมดา

それはきっとともに 夜を超えてきた証さ
นั่นต้องเป็นสิ่งพิสูจน์ถึงวันคืนที่ผ่านมาของเราแน่แท้

止まらない時を 刻む針の音に
พวกเราถูกทดสอบ

僕らは何度試されただろう？
ด้วยเสียงของเข็มนาฬิกาที่ไม่ยอมหยุดเวลานั้นกี่คราแล้วนะ ?

それでも諦めずいたから 今があるんだ
ถึงแม้อย่างนั้นแล้วเราก็ยังไม่ยอมแพ้ จึงมีวันนี้ได้อย่างไรล่ะ

君という存在は いつもいつだって
ตัวตนของเธอนี่นะ ไม่ว่าเมื่อใด

不思議なくらいに 僕を強くする
ก็สามารถทำให้ผมแข็งแกร่งขึ้นอย่างน่ามหัศจรรย์ทุกครั้ง

未来の扉 開くカギはもう きっとそばにあるから
กุญแจที่จะเปิดประตูแห่งอนาคต จะต้องอยู่ข้าง ๆ ผมแล้วแน่ ๆ

まだ知らない君 もっと知りたくて…
ผมอยากรู้มากกว่านี้ ตัวของเธอที่ผมยังไม่รู้จัก

そっと唇を重ねていいかい？
ขอทาบทับริมฝีปากนั้นได้ไหม ?

何気ない日々 小さな幸せ
ความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ ในวันคืนที่ไม่มีอะไรพิเศษ

一緒に奏でてゆこう 穏やかな旋律[メロディー]
มาบรรเลงท่วงทำนองอันแสนสงบด้วยกันเถอะ

光る風が今 二人の時間に
สายลมประกายแสง บัดนี้

優しい予感を運び 吹き抜ける
ได้พัดพาความรู้สึกอันอ่อนโยนไปยังกาลเวลาของเราสอง

些細な仕草 陽に抜ける髪に
ค่อย ๆ แตะผมที่ประกายแสงอาทิตย์นั้นเล็กน้อย

そっと触れて ささやく
อย่างช้า ๆ แล้วกระซิบ

君は覚えてる？あの日の約束
เธอยังจำได้ไหม คำสัญญาในวันนั้น

やっとここからが スタートラインさ
ในที่สุดจากนี้ก็จะเป็นจุดเริ่มต้น

どんな時でも 分かち合いながら
ไม่ว่าเมื่อใด เรามาทำความเข้าใจกันและกัน

一緒に重ねてゆこう 終わらない物語[ストーリー]
แล้วร่วมทับซ้อนเรื่องราวที่ไม่มีวันจบด้วยกันเถอะ

木もれびの雫が光る朝は 君があの時
ใต้ร่มเงาไม้ในยามเช้า เธอเผยรอยยิ้มออกมาหลังจากร้องไห้

泣いたあと見せた笑顔みたいだ
เหมือนกับในตอนนั้นเลยนะ

เอาล่ะค่ะ... ความบังเอิญที่ว่านั้นก็คือ หลังจากที่เราแปลจบและได้ไปหาชื่อคนแต่งเพลงเพื่อนำมาใส่ในบล็อก ก็ได้พบว่า เป็นคนเดียวกับที่แต่งเพลง Frozen Tears ของคาเรน (ลิล่า) เลยค่ะ... เอ่อ อะไรมันจะบังเอิญขนาดนี้น้อ (หัวเราะ) เราเพิ่งมาทราบตอนหลังจากแปลจบจริง ๆ ค่ะ ตอนรู้นี่อึ้งไปเลย

สำหรับคนที่อ่านลินคอร์นไดอะรีแล้วมาฟังเพลงนี้ อาจจะคิดแบบเราก็ได้นะคะ เพราะเนื้อเพลงนี้มัน.... ลินคอร์นมาก ๆ (ฮา) ท่อนที่ว่า อยากรู้จักเธอมากกว่านี้... อะไรแบบนี้น่ะค่ะ แล้วบังเอิญอีกว่าเป็นเพลงที่คักกี้ร้อง นักพากย์เจ้าของเสียงที่เรามโนว่าพากย์ลินคอร์นนั่นเอง...

การแปลเพลงนี้ดูดวิญญาณเรามาก ๆ เลยค่ะ เพราะด้วยความสามารถอาจจะไม่ถึงหรือว่าหลาย ๆ อย่าง กินเวลาแปลไปเยอะมาก ๆ แต่ด้วยความติ่งทำให้ในที่สุดก็แปลเสร็จจนได้ค่ะ //ภูมิใจเล็ก ๆ