Exspecto

เกลียดการรอคอยเหลือเกิน

การรอคอยทำให้เราฟุ้งซ่าน

การรอคอยทำให้เราดูถูกตัวเอง

การรอคอยทำให้เรารู้สึกว่าตัวเองช่างไร้ค่า

การรอคอยทำให้เรารู้ว่าตัวเองเล็กจ้อยแค่ไหน

การรอคอยไม่มีอะไรดี

เสียเวลา เสียตัวตน สูญสิ้นปณิธาน สูญสิ้นทุกอย่าง

เราทำอะไรได้บ้างนอกจากคอย คอยให้เวลาผ่านไปอย่างนี้

เราอยากลงมือทำอะไรสักอย่างเหลือเกิน แต่เราก็ยังทำไม่ได้

เราเกลียดข้อจำกัดของตัวเอง

เรามีอะไรดีงั้นหรือ ? ไม่ เราไม่มีอะไรทั้งนั้น

เราไม่มีสิ่งใดที่เป็นของเราเอง

สิ่งที่เราอยากจะได้มันมาในครอบครอง ความจริงแล้วมันคือความว่างเปล่า

ความว่างเปล่าที่ปราศจากความรู้สึก เราไม่อยากมีความรู้สึก

รู้หรือไม่

สิ่งที่เราโหยหา เราทำได้เพียงจินตนาการถึงมันเท่านั้น

ดังนั้น ถ้าหากปราศจากความรู้สึก ก็จะไร้ซึ่งการโหยหา

ดังนั้น ความว่างเปล่า หมายถึงความสุขที่แท้จริง

เอาเป็นว่า ก่อนจะว่างเปล่า เราขอมีบ้านที่ยุโรปให้ได้ก่อนก็แล้วกัน

เราอยากอยู่ท่ามกลางแมกไม้ อารามบ้านช่อง ทิวเขาลำน้ำแสนสวยงาม ดวงดาวพร่างพราวเต็มฟากฟ้าเฉกเช่นรูปถ่าย รูปวาด เรื่องเล่าปรัมปราเช่นนั้นบ้าง

สิ่งที่เราใฝ่ฝันแท้จริงแล้ว เพียงแต่อยากอาศัยในสถานที่แบบนั้นเท่านั้นเอง

เมื่อไรกันนะ ที่ความฝันของเราจะเป็นจริง

เราต้องรอคอยไปถึงเมื่อไรกัน