[Wand of Fortune RII FD] Wand of Honeymoon! Est Part

เป็นดรามาซีดีที่แถมมาสำหรับเกมล็อตแรก ครั้งแรกที่ดิฉันเห็นชื่อ Honeymoon นี่ เก็บอาการไม่อยู่จริง ๆ ค่ะ 5555555

เมื่อได้ฟังจริง ๆ หลังจากที่รอคอยมาอย่างยาวนาน ก็พบว่ามันช่างคุ้มค่าสมกับการรอคอยมากจริง ๆ ค่ะ! มีความสุขมาก ๆ นี่เป็นเรื่องหลังจากที่ทั้งสองคนแต่งงานกันแล้ว ฮันนีมูนสมชื่อแผ่นเลยค่ะ เอาล่ะ ไปอ่านกันเลย

❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁

"แวนด์ ออฟ ฮันนีมูน! ยินดีต้อนรับสู่เทศกาลคู่แต่งงานใหม่! ภูตน้อยแสนร่าเริงผู้นำความสุขมาให้ทุกคน เบลล์จังเองจ้า! ฝากตัวด้วยนะจ๊า~"

(เสียงปรบมือ)

เบลล์ : "คู่แต่งงานใหม่คราวนี้ก็คือ~ สองท่านนี้!"

เอสต์ : "เฮ้อ....."

ลูลู่ : "สวัสดีจ้าเบลล์ ขอบคุณสำหรับงานในวันนี้ด้วยน้า"

เบลล์ : "โอ้อ้อ้อ้ ยินดีที่ได้แต่งงานนะลูลู่!

จะว่าไป คุณสามีดูท่าทางอารมณ์บ่จอยมาก ๆ เลย..."

ลูลู่ : "เขาแค่ประหม่าน่ะ เนอะ เอสต์"

เอสต์ : "ไม่ใช่ครับ..... ทำไมเรื่องแต่งงานต้องทำให้มันเอิกเกริกขนาดนี้ด้วยครับ"

เบลล์ : "ไม่ได้เอิกเกริกซะหน่อย!"

ลูลู่ : "ขอโทษนะจ๊ะเบล จริง ๆ แล้วเอสต์เองก็ดีใจนะที่ทุกคนมาร่วมแสดงความยินดี เขาแค่เป็นคนขี้อายเท่านั้นเอง"

เอสต์ : "ไม่ใช่ครับ! แต่จะพูดสักกี่ครั้งกี่หนก็ไม่ฟังกันอยู่ดี .....เฮ้อ ช่างมันเถอะครับ รีบ ๆ เริ่มได้แล้วครับ"

เบลล์ : "ถ้างั้นเราก็จะถามคำถามเกี่ยวกับชีวิตคู่กันเลย แท้น ทั้งสองคนอยู่ด้วยกันแล้วเป็นยังไงบ้าง?"

ลูลู่ : "มันก็ มีความสุขมาก ๆ ทุกวันเลยล่-"

เอสต์ : "การใช้ชีวิตร่วมกับคนอื่นนี่ ลำบากยากเย็นกว่าที่คิดมากครับ ไม่สิ ต้องพูดว่า การใช้ชีวิตร่วมกับลูลู่คงจะถูกต้องกว่า"

เบลล์ : "อ้อ เอสต์นี่สมัยเรียนก็อยู่หอคนเดียวนี่นาใช่มั้ย"

เอสต์ : "เปล่าครับ ไม่ได้เกี่ยวกันเลยสักนิด ประการแรก ผมตกใจมากกับความไม่ได้เรื่องของลูลู่ ทราบดีตั้งแต่แรกอยู่แล้วว่าเธอเป็นคนที่ใช้ไม่ได้ แต่ก็คิดไม่ถึงเหมือนกันว่างานบ้านงานเรือนจะพังพินาศอะไรได้ขนาดนั้น" (น้ำเสียงเกรี้ยวกราด)

ลูลู่ : "ฮือ... ก็เอสต์เป็นคนเก่ง แถมทำได้ทุกอย่างอยู่แล้วนี่นา ก็เลยเห็นว่าฉันเป็นแบบนั้น..."

เอสต์ : "ประการต่อมา ผมไม่มีปัญหากับการเอางานกลับมาทำที่บ้าน แต่เลิกนอนทั้ง ๆ ที่รายงานกระจัดกระจายแบบนั้นเสียที"

ลูลู่ : "ขะ... ขอโทษค่ะ"

เอสต์ : "ยังมีอีก เลิกนอนตอนแช่น้ำในอ่างอาบน้ำได้แล้วครับ เดี๋ยวจะได้ตายเอาจริง ๆ"

ลูลู่ : "ขะ... ขอโทษจริง ๆ นะคะ"

เบลล์ : "เอิ่ม... เอาเป็นว่าลูลู่คงเหนื่อยน่าดูเลยนะ...."

ลูลู่ : "พอกลายเป็นว่างานก็ต้องทำบ้านก็ต้องกวาดแล้วมันเหนื่อยมาก ๆ.... เลยเผลอหลับไม่เป็นที่ทุกที..."

เอสต์ : "เรื่องงานก็แล้วไป แต่งานบ้านนี่ไม่เห็นทำเยอะอย่างที่ปากว่าเลยนี่ครับ"

ลูลู่ : "กะ... ก็จริงนะ เอสต์ช่วยอุ้มฉันที่หลับไม่เป็นที่ให้ไปนอนดี ๆ บนเตียง ตื่นเช้ามาเอสต์ก็เป็นคนปลุกฉันแล้วทำอาหารเช้าให้กินอีก....."

เบลล์ : "นี่นะเอสต์ เขาไม่เรียกว่าสามีแล้ว แม่ชัด ๆ"

เอสต์ : "ผมเข้าใจความยากลำบากของพ่อแม่ลูลู่อย่างสุดหัวใจก็ตั้งแต่แต่งงานมานี่แหละครับ"

ลูลู่ : "ขะ... ขอโทษนะเอสต์ ที่ทำให้ต้องเดือดร้อน...."

เอสต์ : "....ผมยังไม่ได้พูดสักคำเลยนะครับว่าเดือดร้อน"

ลูลู่ : "ฮะ?"

เอสต์ : "การรู้จักเสียสละก็คือหน้าที่ของสามีภรรยานี่ครับ"

ลูลู่ : "เอสต์...."

เอสต์ : "อีกอย่าง ผมคาดการณ์ไว้แล้วล่ะครับว่าถ้าอยู่กับคุณต้องเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นแน่ ๆ

ว่าก็ว่าเถอะ รู้สึกว่าผมจะมีส่วนร่วมในการ "เสียสละของสามีภรรยา" เป็นสัดส่วนที่มากกว่านะครับ"

ลูลู่ : "ฮืออออ ฉันอุตส่าห์ไปอบรมคอร์สเจ้าสาวมาแล้วแท้ ๆ!!"

เบลล์ : "เอาน่า ถึงจะบ่นงั้นงี้แต่ก็ไปกันได้สวยใช่ไหมล่า เอสต์นี่พอเทียบกับเมื่อก่อนแล้วแบบว่า บรรยากาศอ่อนโยนมากกว่าเดิมเยอะเลยนะ การแต่งงานเนี่ยมันเปลี่ยนคนได้จริง ๆ"

เอสต์ : "นั่นมันก็.. ที่ทำให้คนคิดแบบนั้นไม่ได้เกี่ยวกับการแต่งงานหรอก แค่เพราะลูลู่--"

ลูลู่ : "เอ๊ะ?"

เอสต์ : "เปล่า ไม่มีอะไรครับ...."

เบลล์ : "แต่ว่าน้า พอชีวิตคู่ไม่มีปัญหาอะไรแล้วเนี่ย ต่อไปก็เป็นเรื่องลูกสิน้อ ♪"

ลูลู่&เอสต์ : "เอ๊ะ!?"

เบลล์ : "ทั้งสองคนเป็นจอมเวทมนุษย์แต่มีธาตุทั้งมวลนี่นา? ลูกของทั้งสองคนจะเป็นธาตุอะไรกันนะ เกิดมาก็เป็นธาตุทั้งมวลเลยมั้ย เป็นไปได้รึเปล่า? น่าสงสัยจะตายไป!"

เอสต์ : "พะ พะ พูดอะไรกันน่ะครับ!? พะ เพิ่งแต่งงานกันแท้ ๆ จะคิดเรื่อง ละ ลูก ได้ยังไง.... ลูลู่!! คุณพูดอะไรบ้างสิครับ!!"

ลูลู่ : "อ๋อย..."

เอสต์ : "ลูลู่?"

ลูลู่ : "เอ่อ ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่เคยคิดอะไรเลยหรอกจ้ะ.."

เอสต์ : "ธาตุประจำตัวของลูกตัวเอง... หรือครับ ก็จริงนะครับ ลูกของมนุษย์สองคนแรกของโลกที่มีธาตุทั้งมวลเลยนี่ จะเป็นยังไงก็ไม่รู้หรอกครับ แม้แต่พวกเราเอง บางครั้งยังต้องให้อาจารย์อีวานตรวจดูให้ด้วยซ้ำไปครับ"

ลูลู่ : "อื้ม อาจารย์อีวานช่วยพวกเราเสมอเลย แต่ถึงอาจารย์อีวานจะมีความรู้และเฉลียวฉลาดขนาดไหน ก็ใช่ว่าจะรู้ทุกเรื่องน่ะจ้ะ"

เบลล์ : "ถ้างั้นก็ยังมีลูกไม่ได้เหรอ?"

ลูลู่ : "ไม่ได้โดนห้ามอะไรเป็นพิเศษหรอก จะเป็นธาตุอะไรก็ไม่ซีเรียส ฉันแค่อยากมีลูกกับเอสต์เท่านั้นเอง แต่ว่า... ถ้าจะมีตอนนี้ก็คงเร็วไปนิดนึงน่ะจ้ะ ไม่แน่ว่าอาจเป็นภาระ..."

เอสต์ : (ถอนหายใจ) "ลูลู่ คุณกำลังดูถูกผมอยู่เหรอครับ?"

ลูลู่ : "เอ๊ะ!? ทะ ทำไมล่ะ"

เอสต์ : "เพียงแต่คุณปรารถนา ผมก็จะทำให้เป็นจริง หากว่ามันจะนำพาให้คุณ... ไม่สิ พวกเราสองคน มีความสุขยิ่ง ๆ ขึ้นไป... ผมก็จะทำให้คุณสมหวังอย่างแน่นอนครับ"

ลูลู่ : "เอสต์..."

เอสต์ : "อีกอย่าง ภาระอะไร ครอบครัวไหนก็เหมือนกันครับ การมีลูกและเลี้ยงดูเขาให้เติบโต คงจะลำบากกว่าที่คิดมาก ไม่ใช่แค่พวกเราหรอกครับ"

ลูลู่ : "ถ้างั้น... ได้เหรอ? ถ้าฉันเอาแต่ใจ เธอจะไม่เบื่อฉันใช่ไหม?"

เอสต์ : "ถ้าผมจะเบื่อด้วยเรื่องแค่นั้น ผมคงไม่พยายามเพื่อคุณขนาดนี้หรอกครับ"

ลูลู่ : "....เอสต์!"

..

เอสต์ : "นิสัยชอบโผเข้ามากอดเนี่ย แก้ไม่หายเลยสักนิดตั้งแต่สมัยเรียนแล้วนะครับ ....ให้ตาย คนอย่างคุณนี่มัน"

ลูลู่ : "ก็มัน... ก็มันดีใจนี่นา!!"

เอสต์ : "ยังไม่ทันมีลูกเลย อย่าเพิ่งเอะอะสิครับ คุณทำตัวเป็นเด็กซะเองแล้วจะทำยังไงล่ะ"

เบลล์ : "เฮะเฮ่~ ดีจังเลยนะลูลู่ ขอให้ทั้งสองคนมีความสุขนะ!"

(เสียงปรบมือ)

❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁