[Wand of Fortune] รวมเรื่องสั้น อัลวาโร-ลูลู่

ถึงคิวของอัลวาโร โจ๊กเกอร์ผู้รักความสนุกเป็นที่หนึ่ง! แล้วค่ะ อย่าได้รีรอ ไปอ่านกันเลยค่า

❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁

ด้วยเหตุฉะนี้ ฉันกับอัลวาโรจึงเดินไปโรงอาหารด้วยกัน ทว่า.....

ลูลู่ : "นะ นี่ อัลวาโร..... ใกล้เกินไปหน่อยรึเปล่า ?"

อัลวาโร : "เหรอ ? ไม่ได้โดนตัวเสียหน่อยนี่ แค่นี้ก็ลนซะแล้ว ไร้เดียงสาจังเลยนะ"
ลูลู่ : "....ไม่ใช่สักหน่อยนะ!"

อัลวาโร : "หรือว่าลูลู่จัง เธอไม่เคยมีความรักเลยล่ะสิ ?"
ลูลู่ : "นะ นั่นมัน...."
อัลวาโร : "......นั่นสิ ไม่มีทางอยู่แล้ว อายุแค่นี้จะไปมีรักแรกได้ยังไง"

ลูลู่ : "ชะ ใช่สิ"

น่าเสียดายที่ไม่เคยมีจริง ๆ ฉันเผลอเล่นไปตามคำยั่วยุของอัลวาโรโดยไม่รู้ตัว

ลูลู่ : "กะอีแค่มีความรักครั้งสองครั้ง ฉันก็เคยมีหรอกน่า"

อัลวาโร : "เห แล้ว เคยจูบไหม ?"
ลูลู่ : "จูบ!?"
อัลวาโร : "เคยหรือไม่เคยล่ะ ? บอกหน่อยสิลูลู่จัง"
ลูลู่ : "อือออ....."

ฉัน...

[เคย] ←
[ไม่เคย]

ลูลู่ : "เคยย่ะ....!"

เผลอใส่อารมณ์เข้าไปเต็มที่เลย

อัลวาโร : "หืม ดูไม่ออกเลยนะเนี่ย ชอบตรงที่ไม่ยอมลงให้คนของเธอจริง ๆ"
ลูลู่ : "หมายความว่ายังไง...?"
อัลวาโร : "ไม่มีอะไร แต่ว่าลูลู่จัง คิดไม่ถึงเลยนะว่าเธอจะเคยจูบมาแล้ว"

ก็ไม่เคยมีประสบการณ์จริง ๆ นี่นา จะคิดไม่ถึงก็ไม่แปลก.....

อัลวาโร : "แสดงว่าไม่ต้องเกรงใจก็ได้สินะ ไม่ใช่จูบแรกแล้วนี่ ?"

ลูลู่ : "เอ๊ะ ?"

อัลวาโร : "ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว ทำกับฉันด้วยสิ ฉันกับเธอสนิทกันนี่นา ได้อยู่แล้วใช่มะ ?"

ลูลู่ : "เอ๊อ๊อ๊อ๊อ๊อ๊อ๊ !?"

❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁

เนื่องจากลูลู่เป็นห่วงว่าเอสต์กับอัลวาโรอยู่ห้องเดียวกันจะทะเลาะกันไหม เลยไปส่องดู (ทั้งชุดนอน)

ลูลู่ : "......อ้าว? อัลวาโรไม่อยู่"

เอสต์ : "........ครับ ก็ไม่อยู่ตามที่เห็นนี่แหละครับ ว่าแต่---"

เอสต์ : "คุณคิดอะไรอยู่กันครับ ! อย่าเดินโทง ๆ ไปมาด้วยสภาพแบบนั้นสิครับ !" 

ลูลู่ : "เอ๊ะ? กะ ก็จะนอนแล้วไง แค่แวะมาดูนิดหน่อยเอง.......!"

เอสต์ : "ปัญหาไม่ใช่ตรงนั้น !!"

เอสต์ : ".......ไม่สิ คิดอีกมุม มาตอนเขาไม่อยู่พอดีก็อาจจะดีเหมือนกัน"

เอสต์ : "ลูลู่ รีบกลับห้องให้เร็วที่สุดเลยนะครับ ถ้าไม่ยอมกลับล่ะก็ผมคงต้องใช้ไม้แข็งบังคับให้กลับ"

ลูลู่ : "เอ๊ะ!? ทะ ทำไมเหรอเอสต์? ฉันไม่เข้าใจเลย!" 

เอสต์ : "ไม่ต้องเข้าใจก็ไม่เป็นไรครับ! เอาเป็นว่ารีบ----" 

(เสียงเปิดประตู)

อัลวาโร : "อ้าว? ทางนั้นอุตส่าห์แวะมากลางค่ำกลางคืนเลยรึนี่ ใช้ดวงในวัยหนุ่มหมดไปซะแล้ว"

เอสต์ : "............"

ลูลู่ : "อัลวาโร...?" 

อัลวาโร : "ขอโทษนะที่ทำให้รอ แต่ที่นี่มันไม่ค่อยสะดวกเท่าไร.... ไม่ดีสำหรับเด็กชายตัวน้อยวัยเจริญเติบโตซะด้วย"

ลูลู่ : "? เรื่องอะไรเหรอ?"

เอสต์ : "ไม่จำเป็นต้องถามหรอกครับ เอาเถอะน่ารีบกลับห้องไปได้แล้วครับ!" 

อัลวาโร : "อื้ม ๆ นั่นสิเนอะ งั้น ไปกันเลยไหมลูลู่จัง?" 

เอสต์ : "เดี๋ยวสิครับ พูดเองเออเองอะไรไม่ทราบ ห้องของคุณคือที่นี่นะครับ อัลวาโร"

อัลวาโร : "ก็รู้อยู่นะ? เพราะงั้นเลยบอกว่าตรงนี้ไม่ได้ไง เนอะ เอสต์คุง" (น้ำเสียงกวนประสาทมาก ๆ)

ลูลู่ : "เอ่อ.....ทั้งสองคน คุยอะไรกันเหรอ ตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว....?"

เอสต์ : "ไม่ต้องรู้หรอกครับ! เอาเป็นว่าคุณกลับห้องไปซะ! แน่นอนว่าคนเดียว ครับ!" (กระแทกเสียง)

ลูลู่ : "อะ เอ่อ...."

[กลับคนเดียว]

[กับอัลวาโร] ←

ลูลู่ : "คือว่า แต่ว่า ฉันมีเรื่องจะคุยกับอัลวาโรนิดหน่อย....."

เอสต์ : "นะ....!" 

อัลวาโร : "อา ว่าแล้วเชียว กะแล้วต้องเป็นอย่างนั้น ก็ตามนี้แหละเอสต์คุง โทษทีนะ?" 

อัลวาโร : "หลังจากนี้เป็นเวลาของผู้ใหญ่ .....เธอก็รีบขึ้นเตียงนอนหลับฝันดีเป็นไง?" 

เอสต์ : "........."

เอสต์ : "........เรื่องของคุณเถอะครับ!" (สะบัดหน้าไปทางอื่น)

(ปิดประตู) 

ลูลู่ : "อะ เอสต์? ทำไมถึงโกรธล่ะ เอสต์!?" 

อัลวาโร : "เอาน่า ๆ เอสต์คุงเขากำลังอยู่ในวัยต่อต้านไง"

เปลี่ยนตัวเลือก

[กลับคนเดียว] ←

[กับอัลวาโร] 

ลูลู่ : "ขะ เข้าใจแล้ว ถึงจะไม่ค่อยเข้าใจเท่าไรก็เถอะ ฝันดีนะ... "

อัลวาโร : "อ้าว? ไปจริงเหรอ?" 

ลูลู่ : "อื้ม .....อ๊ะ จริงสิอัลวาโร!"

อัลวาโร : "อะไรจ๊ะ?"

ลูลู่ : "ฟังนะ ห้ามรังแกเอสต์เด็ดขาดเลยนะ! อัลวาโรโตเป็นพี่ชายมากกว่าเขา ห้ามเด็ดขาดเลยนะ สัญญาแล้วนะ!" 

เอสต์ : ".........." (หน้าเหวอ ๆ)

อัลวาโร : "......." (ยิ้มขำ)

อัลวาโร : "คร้าบ หม่าม้า สัญญาคร้าบผม"

เอสต์ : ".....อึก รีบ ๆ กลับห้องไปได้แล้วครับ! ให้ตาย....!"

ลูลู่ : "อื้มอื้ม ราตรีสวัสดิ์!"

❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁

อัลวาโร : "ก็ดีอยู่หรอกที่เจอหินผลึก... แต่ฉันแอบเสียดายที่หมอกหายไปนิดหน่อยนะ ?"

ลูลู่ : "ทำไมล่ะ ? อัลวาโรชอบหมอกเหรอ ?"

อัลวาโร : "นั่นสินะ ชอบแหละมั้ง ก็ในหมอกเนี่ยมันมีบรรยากาศลึกลับดีใช่ไหมล่ะ ? ทัศนวิสัยสีขาวโพลน ราวกับนอกจากตัวเองแล้วไม่มีอะไรอยู่บนโลกอีกเลย ช่างเหมาะกับการปั่นหัวหรือแอบซ่อนใครบางคนเสียจริง"

ลูลู่ : ".........."

อัลวาโร : "ลูลู่จัง ? ทำไมเงียบไปล่ะ"

ลูลู่ : "ได้ยินเมื่อกี้แล้วก็คิดว่า หมอกเนี่ยเหมือนอัลวาโรจังเลยนะ"

อัลวาโร : ".........พูดแบบนั้น อย่างกับว่าฉันที่บอกว่า "ชอบหมอก" กลายเป็นพวกนาร์ซิสไปเลยแฮะ"

ลูลู่ : "? อัลวาโรเกลียดตัวเองเหรอ ?"

อัลวาโร : "................ช่างมันเถอะ แล้ว เธอคิดว่าหมอกเหมือนฉันตรงไหนล่ะ ?"

ลูลู่ : "ตรงที่ลึกลับ แล้วก็ดูไม่ออกว่าคิดอะไรอยู่น่ะ"

ลูลู่ : "ทั้งชอบปั่นหัวคนอื่น ทั้งชอบซุกซ่อนเรื่องนั้นเรื่องนี้ ก็ของถนัดอัลวาโรใช่ไหมล่ะ ?"

อัลวาโร : "อย่างนี้นี่เอง ....ถ้างั้นลูลู่จัง เธอชอบหมอกไหม ?"

ลูลู่ : "........มองอะไรก็ไม่เห็น แถมบางครั้งชอบทำให้ลำบากใจ แต่ก็ ไม่ได้เกลียดอะไรนักหรอก อยากรู้ว่าเมื่อเดินต่อไปอีกก้าวจะเป็นอย่างไรต่อ อยากลองเข้าไปลึก ๆ ดู น่าตื่นเต้นดีเหมือนกัน"

อัลวาโร : "แม้ว่าหนทางข้างหน้าหลังจากก้าวไปจะเป็นปลายหน้าผาน่ะหรือ ?"

ลูลู่ : "ถึงกระนั้น! ฉันก็จะพยายามไม่ให้ตัวเองหล่นลงไปยังไงล่ะจ๊ะ!"

อัลวาโร : "........งั้นเหรอ ฉันก็รักเธอมาก ๆ เหมือนกันนะ ลูลู่จัง"

ลูลู่ : "มะ เมื่อกี้ฉันพูดถึงหมอกนะ !?"

ฉันไม่รู้เลยว่าอัลวาโรกำลังคิดอะไรอยู่

แม้กระทั่งตอนนี้ที่เป็น "แฟน" กัน เขาก็ยังไม่ยอมให้แอบดูในใจได้ง่าย ๆ 

สักวัน จะมีวันที่สายหมอกนั้นแจ่มใสขึ้นมาบ้างไหมนะ......? 

❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁❀❁